Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΗΣ ΧΤΕΣΙΝΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ 28ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Ή ΑΛΛΙΩΣ….

ΟΤΑΝ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΑΕΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ…

ΔΙΑΝΟΜΗ ΡΟΛΩΝ

  • ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ: ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΙ, Η ΝΕΟΛΑΙΑ, ΚΑΙ Ο «ΑΠΛΟΣ ΛΑΟΣ»!
  • ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΜΑΡΘΑΣ ΒΟΥΡΤΣΗ («αμάρτησα για το λαό μου») ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ.
  • ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ («το παιδί του λαού»), Η ΚΥΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ –ΤΣΑΡΟΥΧΑ.
  • ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΓΕΡΟ-ΛΑΔΑ (οι Γερμανοί είναι φίλοι μας»), Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ.
  • ΔΕΥΤΕΡΟΙ ΡΟΛΟΙ: ΚΑΠΟΙΑ ΦΕΡΕΦΩΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΟΥΤΕ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΘΟΥΝ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΚΑΠΟΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΜΜΕ (με οδηγίες για κοντινά πλάνα σε αίμα και αυγά).

Ακούω τις ειδήσεις από τα κρατικά και τα τοπικά κανάλια: «20 – 30 αριστεριστές αμαύρωσαν τη μέρα της Εθνικής Επετείου. Εξύβρισαν και προπηλάκισαν «θεσμούς και πρόσωπα». «Βρε τους αλήτες», σκέφτηκα.

Αλλά όχι, ήμουν κι εγώ εκεί και τα δικά μου μάτια δεν είδαν τέτοια πράγματα. Είδαν τη δίκαιη αγανάκτηση και την κραυγή αγωνίας ενός ήδη εξαθλιωμένου λαού που θα εξαθλιωθεί ακόμα περισσότερο για χάρη των «ξένων αγορών». Είδα τη συγκίνηση των Μακεδονομάχων, που μας έσφιγγαν το χέρι για να μας δώσουν συγχαρητήρια, είδα τον κόσμο να γίνεται ένα με την πορεία, έστω και από το πεζοδρόμιο, και να φωνάζει μαζί μας το σύνθημα «ξυπνάτε, σε λίγο θα πεινάτε» και το «ψωμί – παιδεία- ελευθερία», ίσως γιατί με το να το φωνάξουν τους βοήθησε να κατανοήσουν ότι δεν πρόκειται για ένα φτηνό αστείο ή για μια επανεκτέλεση στιγμιότυπων μιας άλλης εποχής!

Και πριν απ’ όλα, να πω ότι η παρέλαση έγινε και μάλιστα για πρώτη φορά όπως αξίζει στη μέρα αυτή. Μπροστά στους ήρωες Μακεδονομάχους, στους οποίους δόθηκε για πρώτη φορά η ευκαιρία να τιμηθούν από τη νεολαία μας, παρελαύνοντας μπροστά τους.... Γιατί βλέπετε, το Πρωτόκολλο απαιτεί στην Εξέδρα να είναι η κάθε μορφή Εξουσίας. Για να χρησιμοποιήσω και μια νεανική έκφραση που μ’ αρέσει: «τυχαίο; Δε νομίζω!». Κι επίσης έγινε και με το πραγματικό νόημα της λέξης, καθώς η «παρέλαση», που είναι λέξη ομηρική σημαίνει «ελαύνω πλησίον τινός». Ας έρθει ένας γονιός να μου πει ότι το παιδί του φοβήθηκε και ότι δε χάρηκε αυτή την αμεσότητα και τη ζεστή ανταπόκριση του κόσμου που τα καταχειροκρότησε.... αυτό σαν απάντηση στα ΜΜΕ και στην κυρία Κόλλια που έθεσαν και το ζήτημα της ασφάλειας των παιδιών. Είναι πιασάρικο, όντως.....

Κάτι ακόμα που δε γνωρίζει ίσως ο Σερραϊκός λαός είναι ότι υπάρχουν και «πρώτα τραπέζια πίστα» στις παρελάσεις... Βέβαια. Όταν πήγαμε λοιπόν απέναντι από την εξέδρα, ήρθε ένας πανικόβλητος Αξιωματούχος της Αστυνομίας (συμπαθής συνάδελφος, δημόσιος υπάλληλος κατά τα άλλα) να μας πληροφορήσει ότι δε μπορούμε να σταθούμε εκεί γιατί οι θέσεις είναι καθορισμένες για τις ....οικογένειες των βουλευτών. Ε! Να μην καμαρώνουν τους λεβέντες τους κι αυτοί οι καημένοι! Του δηλώσαμε ότι έχουμε Δημοκρατία και δεν πάμε πουθενά για να πάρουμε την απάντηση «όχι δεν έχουμε»..... κι έτσι κάπως ξεκίνησε η ιστορία.....

Οι Άρχοντές μας - από την Πλατεία Ελευθερίας ακόμα - ήρθαν μέσα στις αποδοκιμασίες του κόσμου, αλλά αυτοί που να καταλάβουν ότι ο κόσμος τους έφτυνε, νόμιζαν απλά ότι έβρεχε!!!! Μάλιστα βγήκαν και κάποιοι να πουν ότι η παρέλαση φέτος ήταν πετυχημένη γιατί είχε πολύ κόσμο! Μα που ζείτε;;; να διαδηλώσουν βγήκαν οι άνθρωποι. Ενθρονίστηκαν λοιπόν και περίμεναν «να τιμήσουν τη μέρα», δήθεν αδιάφοροι για τους «μερικούς άπλυτους ή «βολεμένους δημοσίους υπαλλήλους» (σύμφωνα με τον κύριο Πολατίδη). Αλήθεια κύριε Πολατίδη, εσείς τους βολέψατε και το γνωρίζετε; Να σας έχουμε στα υπόψη....

Ανάμεσά τους και η αγωνίστρια γενική Γραμματέας, που μέσα από τη διαύγεια ποτέ δεν εξαργύρωσε τους αγώνες - στους οποίους ήταν πάντα παρούσα κατά τη δήλωσή της - για να πάρει τη θέση αυτή! Έδειχνε να είναι πραγματικά σε αποστολή. Να θυμηθούμε να βάλουμε και τους γενικούς γραμματείς και τους βουλευτές στη λίστα με τα βαρέα κι ανθυγιεινά!

Όσο για τους κυβερνητικούς βουλευτές, μερικοί είναι μονίμως απόντες, στα χνάρια του Αχιλλέα Καραμανλή και άλλοι μονίμως προφασιζόμενοι «εν αμαρτίες». Ο κλήρος βέβαια που θα πέσει; Στο νεότερο βουλευτή, στο νιούφη που λένε στο Στρατό. Όχι κύριε Τζελέπη, δεν είστε στο απυρόβλητο επειδή είστε «νέος βουλευτής». Τι θα πείτε στα παιδιά που παρέλασαν και δεν έχουν ακόμα βιβλία ή θέρμανση;;;; ότι ήταν μεγάλη η επιτυχία της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις;;; κι εν πάση περιπτώσει, δεν έχετε δικαίωμα να βγαίνετε σε δελτίο ειδήσεων αμέσως μετά τον αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, Μανώλη Γλέζο, ο οποίος υποστηρίζει ότι σήμερα αποκαταστάθηκε το νόημα της Αντίστασης, και να λέτε ότι αμαυρώθηκε η μέρα.

Μετά από την απαίτηση εκατοντάδων κόσμου - και όχι μερικών δεκάδων γραφικών – έφυγαν οι περισσότεροι «επίσημοι» για να μείνει «το παιδί του λαού», η κυρία Κόλλια, (για όσους δεν κατάλαβαν, ντροπή σας). Αφού το δήλωνε ευθαρσώς η κυρία στην κάμερα (εκλογές έρχονται) όταν αυτοπροσκλήθηκε να έρθει και στην πλευρά μας. Μόνο που στην περίπτωση αυτή κυρία Κόλλια, οι μπροστάρηδες δεν αυτοπροσκαλούνται, βγαίνουν μέσα από την καθημερινή πάλη, ματώνουν και στερούνται, δεν αυτομοστράρονται με ακριβά συνολάκια. Λέτε ότι είστε παιδί του λαού, ότι ξέρετε ότι ο λαός πεινάει. Έχετε πεινάσει ποτέ κυρία Κόλλια;

Τι έχετε να πείτε στα μικρά παιδιά που παρέλασαν μπροστά σας κυρία Κόλλια, που όταν σας ρώτησα, ευθαρσώς είπατε ότι τολμάτε να τα κοιτάξετε στα μάτια; Τα μικρότερα γεννήθηκαν όταν το κόμμα σας ήταν κυβέρνηση, τότε που ξέρατε ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, αλλά δε μιλούσατε ..... για να μην κατηγορηθείτε ότι μιλάτε γιατί δε σας υπουργοποίησε ο Καραμανλής (το είπατε μόνη σας σε εκπομπή που ακολούθησε, την ίδια μέρα). Ποιος σας έδωσε το δικαίωμα να γνωρίζετε και να μη μιλάτε κυρία Κόλλια; Όχι πάντως αυτά τα μικρά, που στο αισιόδοξο σενάριο, όταν θα είναι σε ηλικία να φοιτήσουν στο Πανεπιστήμιο, το χρέος της Ελλάδας θα είναι όσο το άφησε η διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2009;

Στα μεγαλύτερα τι θα πείτε κυρία Κόλλια, όταν θα ζητήσουν αύριο, μεθαύριο δουλειά - όταν αισιοδοξείτε ότι θα είστε κυβέρνηση; Ότι θα πρέπει να μάθουν να ζουν με 200 – 300 Ευρώ ή ότι θα πρέπει να μεταναστεύσουν γιατί εσείς έπρεπε να πειθαρχήσετε κομματικά; Τουλάχιστον οι άλλοι δε δήλωσαν ότι γνώριζαν, πιθανά απλά να διάβαζαν...... Για να μην αναφερθώ στο μερίδιο ευθύνης της Νέας Δημοκρατίας που ψήφισε το Νόμο για την Παιδεία. Η δική σας ψήφος δεν καταμετρήθηκε κυρία Κόλλια;

Και συνεχίσατε να προκαλείτε με την εμμονή σας να παραμείνετε. Ξέρετε, η αγιοποίηση δεν είναι εύκολη ιστορία, γίνεται μετά θάνατον......Τώρα, αφελής δεν είστε, άρα συνειδητά προκαλούσατε. Διατυμπανίζατε ότι δεν έχετε να φοβηθείτε κάτι γιατί δε σκοτώσατε και δεν κλέψατε. Αυτά κυρία Κόλλια είναι ζητήματα ποινικά και το γνωρίζετε, άρα ήταν άστοχα επιχειρήματα. Όπως και γνωρίζετε ότι και ακόμα και η αρνητική δημοσιότητα είναι καλή δημοσιότητα...... Φτάνει πια κυρία Κόλλια και όλοι σας να χρησιμοποιείται το θυμικό ενός λαού. Δεν αμαρτήσατε για την Πατρίδα, για τον εαυτό σας αμαρτήσατε!

Όσο για το νόημα της μέρας. Άλλο πιασάρικο κι αυτό! Είχε την αγωνία λοιπόν ο κύριος Πολατίδης και άλλοι πανελλαδικά, ως γνήσιοι υποστηρικτές του «πατρίδα – θρησκεία –οικογένεια» πως θα μάθουμε στα παιδιά μας το νόημα της μέρας. Για μας, το νόημα είναι η αντίσταση, μια λέξη που ούτε στο παρελθόν δεν προκαλούσε τόσο όσο σήμερα...

Μη φοβάστε Πατριώτες, τα παιδιά μας γνωρίζουν. Και γνωρίζουν γιατί όλοι έχουμε στην οικογένειά μας κάποιους αφανείς ήρωες. Έτσι τα παιδιά μου μαθαίνουν για την ιστορία εκείνης της εποχής όταν μαθαίνουν για τον προπαππού τους, Αβραάμ, αναπήρο πολέμου, που δεν έζησε πολλά χρόνια γιατί είχε μια σφηνωμένη σφαίρα στο στέρνο του. Μαθαίνουν για την αντίσταση από την ιστορία της γιαγιάς τους Μαρίας, που νεογέννητη έμεινε μόνη με τη μητέρα της γιατί ο προπαππούς Δημοσθένης έφυγε στο βουνό να πολεμήσει τους κατακτητές. Μαθαίνουν για τον υποσιτισμό των παιδιών εκείνης της περιόδου και τις επιπτώσεις του όταν ρωτούν γιατί η γιαγιά είναι συνήθως άρρωστη.

Για όλα αυτά θα μάθουν, τι να τους πούμε όμως για τις λιποθυμίες των συμμαθητών τους από τον υποσιτισμό στην Ελλάδα του σήμερα; Για τους φίλους τους που άρχισαν να χάνουν από το Σχολείο λόγω της εσωτερικής ή εξωτερικής μετανάστευσης των οικογενειών τους; Έχετε απαντήσεις κύριε Πολατίδη; Εσείς πως διδάσκετε στα παιδιά σας την Αντίσταση;;;;;

Όσο για τους «λίγους άπλυτους αριστεριστές» κύριε Πολατίδη, εγώ είδα να είναι παρόντες:

  • Συνταξιούχοι που παλεύουν για λίγη αξιοπρέπεια στα τελευταία τους χρόνια,
  • Νέοι που δουλεύουν όμηροι για δέκα και πλέον χρόνια, απλήρωτοι κάθε φοράγια δέκα – δώδεκα μήνες, αγωνιώντας για την τύχη των προγραμμάτων κοινωνικής πολιτικής,
  • Εργάτες που απολύονται από την εργασία τους
  • Δημόσιοι υπάλληλοι της γενιάς μου, που προσελήφθησαν με κριτήρια ΑΣΕΠ, να αγωνιούν για την επιβίωσή τους (αν και θεωρούνται προνομιούχοι που έχουν εργασία),
  • Έμποροι που κλείνουν τα καταστήματά τους ο ένας μετά τον άλλο,
  • Άνεργοι, και μάλιστα ανάμεσά τους και πολλοί οικογενειάρχες
  • Φοιτητές και νεολαίοι,

Κύριε Λεονταρίδη, δεν είστε άμοιρος ευθυνών και δεν το ξεχνάμε. Πέρασαν μόλις δύο χρόνια από τότε που καταδικάστηκε το κόμμα σας από τον ελληνικό λαό και θέλετε να μας πείτε ότι δεν είναι όλοι ίδιοι; Επίσης, δεν καταλάβατε ότι «μπήκαν στην πόλη οι οχτροί»; Συγνώμη που σας χαλάσαμε και την αισθητική.... είπατε πως δεν επιτρέπονται τέτοιες εικόνες γιατί χτυπούν την παράδοση και τον πολιτισμό.... αν μη τι άλλο έχετε κουλτούρα!!!

Όπως και να ‘χει, όλοι κατέβηκαν στην παρέλαση για να τιμήσουν με τον καλύτερο τρόπο για να διατρανώσουν την αντίθεσή τους στο ξεπούλημα που προετοιμάσατε όλοι σας.

Κι επίσης, Μακαριότατε, γιατί είναι θλιβερή η εικόνα;;;; Γιατί δε λέτε ότι οι ανάγκες της άλλοτε εύρωστης Σερραϊκής κοινωνίας σας οδηγούν να οργανώσετε (επιτέλους) το Κοινωνικό Παντοπωλείο και τον Ξενώνα με ωφελούμενους κυρίως ντόπιους;;;;;

Κι ένα τελευταίο μήνυμα στα φερέφωνα που βγήκαν αργότερα να επιτεθούν σε συνδικαλιστές:

Μας χαρακτηρίσατε «μικρούς» για να τα βάλουμε μαζί σας (έπαρση ή παραγοντισμός;;;). εμείς λοιπόν σας υποσχόμαστε ότι θα είμαστε η αλογόμυγα του Σωκράτη για σας, που την προσάρτησε ο Θεός σ’ αυτή την πόλη, και όλη τη μέρα θα σας ξεμοναχιάζουμε αφυπνίζοντας, πείθοντας κι επικρίνοντάς σας. Και να θυμάστε το κόστος: μπορείτε πάντα να σκοτώσετε την αλογόμυγα, αλλά το κόστος θα είναι πολύ μεγάλο.... (ας με συγχωρέσει ο Σωκράτης για την παράφραση).

Και για να μη μιλάτε για «γνωστούς – άγνωστους» που σας αμφισβήτησαν χτες κυρία Κόλλια,

Δέσποινα Νιτσιοπούλου

Κοινωνική Λειτουργός



Δεν υπάρχουν σχόλια: